Początek roku być musi, mróz, śnieg wtedy młodych kusi,

tylko babcia i dziadek – do śniegu, nie bardzo daje się skusić,

w tym wieku to plączą się nogi albo za śliska ścieżka,

wychodzić się boi babcia , by wrócić tam gdzie mieszka…

Styczeń zafundował szronienie, później śniegu ogromy,
chodniki nieodśnieżone, bo problem wciąż w gminie złożony,
w środku miesiąca mrozy, po nich powietrze nieczyste,
kto wyprowadzi staruszka gdy na śniegu niepewna nóżka?

Tu dobijamy do święta / 21-22 stycznia/o którym wnuczek
pamięta, są kwiaty i czekoladki …a potem znów do „szufladki”,

by mieć czas pomyśleć skrycie – „Och , co to za życie?!”

gdy tak będzie dumał smutny i że los jest jednak okrutny
A może los spłata figla ,choćby pod koniec stycznia
znów dziadziuś wychyli swe lice i wyjdzie choć na ulicę

on wie, że to niebezpieczne, a wobec kierowców niegrzeczne
lecz powietrza zaczerpnąć pozwala i w domu nie zniewala!
A skoro dzień babci i dziadka to my przybliżamy wspomnienia
jak piękne przeżyliśmy czasy – dziadkowie nie kryją wzruszenia !
my babcie zaś przypominamy o czasach wnukom nieznanych

gdy całkiem „przystojny wróbelek” zabierał nas na spacerek …

Dzisiaj trzymajmy się zdrowo, dbajmy o siebie wzorowo-

by znowu było czadowo… nie ciągle jednakowo!!!

W załączeniu foto wspomnienia z roku 2016, z uroczystego Dnia Babci i Dziadka w Szkole Podstawowej im. Wł.Łokietka w Skale w której wzięli udział seniorzy z Klubu GROTA.

Babcia