MROK, SZAROŚĆ, BIEL…

Szanowni Państwo!

MROK, SZAROŚĆ, BIEL-

CZYLI SZCZYPTA WYBORNEJ POEZJI

IDEALNA NA POCZĄTEK ZIMOWEGO DNIA!

Już w kalendarz puka zima…Doceńmy subtelne piękno, którego doświadczamy każdego krótkiego,

 zimowego dnia. Wnikliwie przyglądajmy się uśpionej przyrodzie. A krajobraz wokół niemalże

 bajkowy… Poczekajmy na promyki słońca, które wkrótce wychylą się nieśmiało zza chmur i

 pobiegną na spotkanie z utęsknioną ziemią…. oblewając śnieżną pierzynę czystym, ciepłym

 światłem….I ujrzymy….piękny płaszcz utkany z mieniących się w blasku dnia diamentów….

A specjalnie dla Państwa wiersz Pana Witolda Sas-Nowosielskiego…

Mrok, szarość, biel

W szarość, której z dnia na dzień przybywa

Świat osuwa się niepostrzeżenie

Może działa tajemnicza ciemna siła

Mrok gęstnieje i to nie jest złudzenie

Potem zacznie przybywać bieli

Zanurzamy się dyskretnie w fale białe

Od barw lata coraz więcej dzieli

Biały cień pochłania las i skały

I czekają na nas koralowce choinek

Ozdobione baniek perłami

Pośród mroków jasne błyski płyną

Rozrzucane anielskimi skrzydłami

I falują wodorosty łańcuchów

Ciemność niesie zapach odświętny

Świat na chwilę zastyga w bezruchu

Zaklinany czarem kolędy!

Ojców-Złota Góra

Witold Sas-Nowosielski