Z OJCOWA WIERSZ NA NOWY ROK

Szanowni Państwo!

ZE SPECJALNĄ DEDYKACJĄ

Z OJCOWA WIERSZ NA NOWY ROK

Początek Nowego Roku już za nami. Oby ten Nowy Rok był szczęśliwy, obfitował w sukcesy, miłe

 zdarzenia i dni warte zapamiętania. Słowo szczęście strasznie chrzęści. Cudzoziemcom trudno

 wyrażać po polsku szczęśliwość. Na szczęście każdy może wyrażać je po swojemu. Szczęście unika

 liczby mnogiej. Używamy jej rzadko, są tacy, którzy uważają, że szczęście liczby mnogiej nie ma

 wcale. A rzeczownik nieszczęście liczbę mnogą niewątpliwie ma. Może nas spotkać szczęście, 

ale nawet jeśli spotyka nas często, mówimy o jednym szczęściu. Mówi się za to, że to nieprawda, że

 nieszczęścia chodzą parami, one chodzą stadem…Trafnie wyraził to Tołstoj w pierwszym zdaniu 

„ Anny Kareniny”: „Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne – każda nieszczęśliwa jest

 nieszczęśliwa na swój sposób”. Może to i dobrze, że szczęście jest jedno, a nieszczęścia rozproszone.

 Może mamy szczęście, że tak jest?

A specjalnie dla Państwa z pozdrowieniami z zasypanego śniegiem Ojcowa piękny wiersz pana

 Witolda Sas-Nowosielskiego…

Z OJCOWA WIERSZ NA NOWY ROK

Nowy Rok – tak jak zawsze – szampan i rakiety

Uściski i życzenia, nadzieje na lepsze

Popełniane marzenia i wielkie sukcesy

Choć nasz świat się kolebie, jak świeca na wietrze

A tu noc wysrebrzona, w fali płynnej rtęci

Księżyc przebił przez drzewa, oświetla nam łąkę

Podobno rzadkość wielka, efekt superpełni!

Czerń lasu, łąka w szronie, chrzęszczą trawy wiotkie

Nie wiem co Rok przyniesie, czym nas rozczaruje

Bo rzeczywistość marzeń nigdy nie dogoni!

Przepadły mity, naszym czasom tak mitów brakuje!

-Tylko ta tarcza srebrna, na sięgnięcie dłoni?

Po ogrodzie, wśród srebra błądzą jakieś cienie,

Pośród drzew przemykają srebrne lwy baśniowe,

Po co gonić po świecie i szukać marzenia?

Kiedy widzisz za oknem marzenie spełnione!

Gdzieś, za lasem szaleje życie zakłamane,

Ludzie się prześcigają w sztuce nienawiści!

I srebrną powódź przerwie kolejny poranek…

Rok Nowy, stare brudy, blask księżyca czysty!

Ojców-Złota Góra Witold Sas-Nowosielski