WIERSZ NA NOWY DOBRY ROK...
Już karnawał…w karnawale „wszyscy bardzo lubią bale”. Wchodźmy w ten Nowy Rok tanecznym krokiem,
w ferworze zabawy, z perlistym uśmiechem na twarzy…z nowymi noworocznymi postanowieniami, nadzieją, że w tym
nowym spełnia się te nasze marzenia najskrytsze, o których nie mówimy, przesądni, żeby nie zapeszać, nie wodzić na
pokuszenie losu…Nowy rok to dobry moment. Na nowy początek. W każdym momencie można zacząć życie od nowa.
Porządkować je. Nadać mu właściwe i ważne dla nas proporcje. Styczeń, luty, marzec itd. Od czegoś trzeba zacząć.
Robimy tak jednego roku, następnego i jeszcze kolejnego, zachowując w pamięci, że to co za nami czasem okazywało
się lepsze od tego, co było dopiero przed nami. Kiedy indziej oddychaliśmy z ulgą-było i na szczęście minęło. Ale i tak
za każdym razem co robimy? Planujemy. Ogólnie i w najdrobniejszych detalach. Nasze relacje z innymi, oczekiwania
wobec siebie samych i życia. Chcemy wiec coraz więcej, wyżej i lepiej od innych Czy warto? Zwłaszcza, że z bilansu
upływających lat wynika, że jednak nie warto. Bo i nie zawsze się udaje, bo skórka za wyprawkę-a sens i tak był gdzie
indziej, z kim innym. Gdyby więc tak zaryzykować: zrezygnować z tego niekończącego się biegu z zadyszką i zamiast tego
zafundować sobie czas na czas…
Szczęśliwego Nowego Roku. Tak, to już 2021!
A na dobry początek wiersz Pana Witolda Sas-Nowosielskiego….
PRZEDSTAWIENIE TRWA
Znów koniec świata nie wypalił
Do dinozaurów nie dołączymy
Zostało czekać na Rok Nowy
I cieszyć urokami zimy
A zima poszła sobie nagle
Przyszedł sylwester z błyskiem grzmotów
W Niebie błyskali wszyscy diabli
Wiały gromady psów i kotów
Było-minęło, znów las biały
Niebo na białych słupach wsparte
Zimno przenika świat nasz mały
Śnieg pola zmienił w białą kartę
Na koniec świata poczekamy
Podobno miliard lat, nie więcej
Gdy tulą dzieci młode mamy
Czy strach przenika matek serce?
Przecież już były końce świata
Krwawe, okrutne, pełne zdrady
Dusiła dzieci ręka kata
Kiedy morderca był sąsiadem
Śnieg biały przykrył wszystkie ślady
Śnieg biały niesie zapomnienie
Do końca świata czas nam dano
I trwa, niech trwa wciąż przedstawienie.
Witold Sas-Nowosielski